Wat is een TDS meter?

Een TDS-meter is een compact en handig instrument om de Totale Opgeloste Vaste Stoffen (TDS) in een vloeistof, doorgaans water, te bepalen. Omdat opgeloste ionen, zoals zouten en mineralen, de elektrische geleidbaarheid van een oplossing verhogen, registreert een TDS-meter de geleidbaarheid en berekent op basis daarvan de TDS.

Wat kan je wel meten met een TDS meter?

Een hoge TDS-waarde wijst op een grote hoeveelheid opgeloste vaste stoffen in je water, meestal zijn dit mineralen. Deze constante aanwezigheid van mineralen kan op termijn leiden tot kalkaanslag in je leidingen en apparatuur, wat hun levensduur en prestaties aantast. Het kennen van je TDS-waarde kan helpen om te bepalen of je een oplossing nodig hebt voor dit probleem, zoals een waterontharder, met name voor zeer hard water.

Een waterontharder met zout, ook bekend als een ionenuitwisseling waterontharder, werkt door het gebruik van harskorrels die geladen zijn met natriumionen (zout). Deze harskorrels trekken de calcium- en magnesiumionen aan die hard water veroorzaken, en vervangen deze door natriumionen. Dit proces staat bekend als ionenuitwisseling. Het is belangrijk om te beseffen dat een zoutvrije waterconditioner iets anders is dan een waterfilter. Het primaire doel van een waterfilter is namelijk niet om alle vaste stoffen uit het water te verwijderen.

Wat kan je niet meten met een TDS meter?

Een TDS-meter detecteert geen vervuilende stoffen. Het kan je niet vertellen of je water gezond is. De TDS-meter geeft enkel de hoeveelheid totale opgeloste stoffen in je water weer, maar informeert je niet over de aard van deze stoffen en of ze mogelijk schadelijk zijn voor je gezondheid.

Bijvoorbeeld, het is mogelijk dat je een hoge TDS-meting krijgt, terwijl er geen gevaarlijke vervuilende stoffen in je water zitten. Bepaalde gezonde mineralen, zoals kalium, magnesium en calcium, kunnen de TDS-meting in feite verhogen. Dus een waterfilter kan een hoge meting op je TDS-meter geven, ondanks dat het water geen vervuilende stoffen meer bevat.

Aan de andere kant kan het voorkomen dat je een lage TDS-waarde hebt, terwijl er diverse schadelijke vervuilende stoffen in je drinkwater aanwezig zijn. Je water kan bijvoorbeeld zware metalen zoals lood bevatten, of andere verontreinigingen zoals PFAS, medicijnresten, of microplastics. De TDS-meter zal deze vervuilende stoffen niet detecteren.

Daarom is het niet raadzaam om op een TDS-meter te vertrouwen voor het beoordelen van de kwaliteit van je water. Het is belangrijk om niet alleen te weten hoeveel opgeloste stoffen er in je water zitten, maar ook welke stoffen dit zijn en of ze potentieel schadelijk kunnen zijn voor je gezondheid.

Een lage(re) TDS na zuivering?

Dan heb je meestal te maken met omgekeerde osmose apparatuur (RO systemen). Deze filteren buiten de verontreinigende stoffen ook de opgeloste vaste stoffen uit het water. Dat betekent dat ook nuttige mineralen zoals calcium, magnesium en kalium uit het water zijn verwijderd. Deze mineralen zijn essentieel voor de menselijke gezondheid en dragen bij aan de smaak van het water.

Als laatste, maar zeker niet onbelangrijk, heeft water met een lage TDS een lichtzure smaak, die de smaak van voedsel en dranken bereid met dat water kan beïnvloeden.

Een hoge(re) TDS na zuivering?

Een hogere TDS meting is veelvoorkomend als je net een nieuwe filter hebt geïnstalleerd die gebruik maakt van actieve koolstof.

Actieve koolstof verwijdert plastics, PFAS, pesticiden, herbiciden, desinfectiebijproducten en ander organisch materiaal. Wat ze niet verwijderen zijn mineralen of opgeloste vaste stoffen. Het is dus perfect normaal dat na zuivering je TDS gelijk blijft (of bij aansluiting van een nieuw systeem een beetje verhoogt door de aanwezigheid van koolstof).