Zitten er PFAS in ons drinkwater?

Ja. In 72 procent van de stalen wordt PFAS aangetroffen. Uit recente gegevens van de Vlaamse Milieumaatschappij blijkt dat bij 16 procent van de drinkwatermetingen in Vlaanderen, uitgevoerd in 2022, de concentraties van pfas boven de veilige grenswaarden liggen die de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid heeft vastgesteld. Deze overschrijdingen betreffen de vier gevaarlijkste pfas-stoffen: pfos, pfoa, PFHxS en PFNA. De grens is gesteld op 4 nanogram per liter. Het zuiveren van dit water is niet enkel een moeilijke onderneming op grote schaak, zou aanzienlijke kosten met zich mee kunnen brengen, die mogelijk doorberekend worden in de waterrekening van de consument.

Hoe schadelijk zijn deze concentraties?

Momenteel bestaat er geen definitief onderzoek naar de langetermijneffecten van PFAS op onze gezondheid bij lage concentraties. Gezien de grote verscheidenheid aan chemische stoffen en hun diverse toepassingen, is het momenteel onmogelijk om uitgebreide milieu- en gezondheidsrisicoanalyses te verrichten voor alle chemische stoffen die in Europa worden gebruikt. Volgens de officiële standpunten zou PFAS onder een bepaalde drempelwaarde geen effecten hebben. Echter, de vraag blijft wat de gevolgen zijn van langdurige blootstelling aan en accumulatie van PFAS in het lichaam. De beste conclusie die we op dit moment kunnen trekken is: hoe minder PFAS, hoe beter.

Hoe filter je PFAS uit je drinkwater?

Er bestaan twee effectieve technieken om PFAS uit water te verwijderen: membraanfiltratie en actieve koolstof. Actieve koolstof is zeer doeltreffend in het zuiveren van drinkwater van PFAS als het wordt gebruikt in filters waar het water doorheen stroomt nadat deeltjes al zijn verwijderd. Volgens EPA-onderzoeker Thomas Speth kan actieve koolstof, afhankelijk van factoren zoals het type koolstof, de diepte van de koolstoflaag, de waterstroomsnelheid, de specifieke PFAS die verwijderd moeten worden, de temperatuur, en de hoeveelheid en soort organisch materiaal en andere verontreinigingen in het water, een tijdlang 100 procent effectief zijn.

Membraanfiltratie, zoals omgekeerde osmose met zeer fijne poriën, is ook effectief in het verwijderen van PFAS. De membranen bij omgekeerde osmose zijn strakker dan die bij nanofiltratie, wat afhangt van de doorlaatbaarheid van het membraan. Een nadeel van deze methode is echter dat het gefilterde water essentiële mineralen mist, die belangrijk zijn voor zowel de gezondheid als de smaak van het drinkwater. Bovendien vereist het extra waterverbruik en biedt het slechts een beperkte hoeveelheid per keer dat de kraan wordt gebruikt. Daarom raden wij het gebruik van granulaire en poedervormige actieve koolstoffilters aan voor het verwijderen van PFAS.

Bekijk zeker eens onze Performance waterzuivering.